Hoe scroll jij door het leven heen? Ben je een Twitteraar, een Facebooker, een Instagrammer of een Snapchatter? En wat doe je dan precies met die social media? Wat laat jij zien van je leven? En wat wil je graag van anderen zien? Is het pure informatievoorziening of ook het invullen van je heimelijk genoegen om een kijkje in het leven van anderen te nemen?
We maken ons er allemaal op een of andere manier schuldig aan. Of het nu via social media is of net als oudsher door een wandelingetje te maken door de wijk en door de ramen naar binnen te loeren. Gluren bij de buren. Dat doet me denken aan een straatfeest dat ik ooit heb gehad, daar was het gluren bij de buren opzettelijk ingepland zodat iedereen eens vrij bij elkaar naar binnen kon lopen. Erg leuk, een vooral erg interessant…! Dat kijkje in het leven van een ander, waarom is dat toch zo aantrekkelijk? Is het omdat je je eigen referentiekader bijstelt? Om te checken of een ander het beter heeft dan jij? En dan te constateren dat jij het zo slecht nog niet hebt? Of is het pure nieuwsgierigheid naar de ander? Wil je je daadwerkelijk inleven in het leven van die ander en de wereld door zijn ogen bekijken? Waarschijnlijk geldt voor de meeste mensen het eerste.
Ik heb ook zo’n heimelijk genoegen. Ik vind het namelijk inderdaad erg intrigerend om ’s avonds een wandelingetje door de wijk te maken, vooral in de wintertijd wanneer het donker is en het licht achter de ramen van de huizen schijnt. En ja, ik gluur dan graag ongegeneerd naar binnen om te kijken wat daar is en gebeurt. En ik kan je vertellen, je doet leuke ontdekkingen. Zo heeft de mevrouw van het flatje vlakbij het winkelcentrum haar balkon van 1 vierkante meter opgeleukt met een soort fantasiebos, met veel groene planten en een enkele elf of kabouter daartussen. En zo weet ik ook dat er een paar straten verder een rijtje van kleine huisjes is waar bejaarde mensen genieten van hun welverdiende pensioen. Het ziet er gemoedelijk en warm uit, alsof ik bij opa of oma thuis kom. Zo weet ik ook dat in het veel te dure huis aan de singel een veel te dure en veel te grote televisie hangt, waar de overkant van de singel van kan meegenieten. Ik denk dat het huis letterlijk oplicht wanneer er weer een WK voetbal plaats gaat vinden. En dan heb je nog die mensen in het – in mijn beleving – meer ordinaire stuk van de wijk. Waar de scooters naast de voortuinbankjes buiten staan, en waar de Hollandstalige muziek uit alle ramen knalt. Waar kleding van de markt (of Primark, dat is toch ongeveer hetzelfde) overdadig aan de waslijn hangt en de viooltjes letterlijk worden buitengezet. Ook een erg intrigerend tafereel om te aanschouwen.
Uiteraard besef ik me dat ik geen God ben, en dat ik ook een levensinrichting heb waar anderen misschien steil van achterover slaan. En dat ook ik de ‘suffe’ elementen in mijn dagelijkse routine heb ingebed, en ik misschien ook door anderen met verwondering wordt bekeken als ik mijn eigen dagelijkse leven leef.
De essentie is dat iedereen het recht heeft om zonder oordeel door zijn eigen leven heen te scrollen. Op welke manier dan ook. Zonder oordeel, zonder etiket. Ik hou van mensen, juist omdat zij zo verschillend zijn en ieder individu uniek is. En juist die verschillen tussen mensen maakt dat het zo interessant is om je eigen eigenaardigheden af en toe eens te spiegelen. Wat maakt jou uniek? Wat is jouw essentie? Probeer het eens voor jezelf duidelijk te maken. Lastig he? Een mooie om eens over na te denken tijdens de komende vakantie. De rust en ruimte van een andere omgeving kan nieuwe inzichten mogelijk maken. Laat het komen zoals het komt en ontdek de geweldige uniekheid van de mens. Fijne vakantie!