Iedereen heeft een rugzak. Naarmate je leven vordert en je levenservaringen toenemen, wordt die rugzak groter en gevulder. Sommige toevoegingen zijn licht en makkelijk bij te voegen. Andere toevoegingen blijken daadwerkelijk lasten die je de rest van je leven bij je draagt. Voor de een is het de last van een ziekte of overlijden, voor de ander de last van een scheiding of ongewenste kinderloosheid. Of andere dingen. Allemaal zaken die het leven zwaarder maken, ook al is het credo dat je er altijd wel wat van leert.

Ik ken genoeg mensen die soms zware lasten met zich mee dragen en ik heb zelf ook een portie gehad. Ik weet dat je soms kan opgaan in je eigen ellende, maar ik ben blij dat het me ook lukt om weer te relativeren. De mens is tot veel in staat en met onze gedachten kunnen we onze emoties versterken, soms in positieve zin maar helaas ook in negatieve zin. Dit maakt dat ik me weleens afvraag: is het mogelijk om die rugzak met zware lasten minder zwaar te maken? Kan het zo zijn dat je die rugzak niet als een last op je schouders mee torst, maar dat je hem koestert?

Laten we het eens proberen! Draai het eens om. Maak van de rugzak een buikzak, en koester deze in je armen. De levenservaringen die je toebedeeld hebt gekregen, zijn van jou. Ze horen bij je en blijven altijd bij je. Ook al maken ze je kwetsbaar of zorgen ze voor emoties en verdriet. Ze zijn er, én ze mogen er zijn.

Kijk daarnaast ook naar de positieve toevoegingen die je in je rugzak hebt gestopt. Dit zijn de lusten en niet de lasten. Life is all about balance. De balans tussen vreugde en verdriet, tussen dag en nacht, tussen zomer en winter, tussen yin en yang, en dus ook tussen lusten en lasten. Houd die balans voor ogen, ook al helt de weegschaal soms over naar één kant. Hij komt altijd weer in het midden uit.

Koester dus alle ervaringen die je hebt opgedaan, draag je rugzak met trots en pak hem soms op je buik om je eigen balans weer te vinden.